25 juni 2022
De Kennedymars kan niet zonder vrijwilligers. We laten onze vrijwilligers graag aan het woord. Deze keer spreken we met Robert Hurkmans: voorzitter van JOEK. In zijn derde jaar als voorzitter is het eindelijk zo ver: zijn eerste Kennedymars. Want corona gooide de afgelopen twee jaar roet in het eten…
Als er iemand veel zin heeft in het eerste weekend van juli, dan is het Robert wel: “Ik kijk er erg naar uit. De afgelopen twee jaar hebben we veel gedaan achter de schermen, dus het is fijn dat we dit jaar weer vóór de schermen aan de slag kunnen. Wat ook maar goed is, want je merkt toch dat na twee jaar het vlammetje wat afzwakt. In het eerste coronajaar dachten we: oké, het zal dit jaar voor het eerst in 58 jaar niet doorgaan, zonde. We hebben toen als alternatief de Kennedy Challenge georganiseerd. In het tweede coronajaar merkte je al dat er anders werd gedacht: het kan weer niet doorgaan, gaan we dan weer een challenge organiseren? Op een gegeven moment zijn alternatieven geen optie meer en wil je wachten op het moment dat er weer een mars gelopen kan worden.”
Gelukkig lijken alle lichten op groen te staan en kan dat dit jaar weer. Als voorzitter is Robert degene die vanuit vogelperspectief naar de organisatie hiervan kijkt: “We werken bij de organisatie van het weekend met blokken. Ieder blok regelt een gedeelte en heeft een blokcoördinator. Ik zorg ervoor dat er verbinding is tussen de verschillende blokken. Iets wat best een uitdaging is na twee jaren stilstand. Veel zaken moeten weer opgestart worden. Ik probeer zoveel mogelijk tijd te stoppen in alles wat belangrijk is en wat moet gebeuren.”
Voordat Robert voorzitter werd, was zijn partner Sabine Leenders zeven jaar bestuurslid en blokcoördinator van blok PR. Robert vertelt: “Bij JOEK is het de afspraak dat er geen setjes in het bestuur zitten, dus zolang Sabine in haar functie was, kon ik niet toetreden. Toch werd ik al gevraagd als voorzitter toen zij nog in het bestuur zat. Ik heb best getwijfeld of ik het wel moest doen. Als ik ergens ‘ja’ op zeg, wil ik het 100 procent goed kunnen doen. Toen Sabine had aangegeven dat ze wilde stoppen als bestuurslid, heb ik de knoop doorgehakt en ben ik voorzitter geworden.”
De bestuursfunctie van Sabine leverde Robert wel zijn mooiste Kennedymars-momenten op: het lopen van de Mini Kennedymars met zijn kinderen. Robert: “Omdat Sabine in de weer was met de organisatie, liep ik met de kinderen mee. De eerste jaren zaten ze nog in de buggy, later liepen ze zelf. Het is ieder jaar weer een hele happening, met zoveel kinderen op de been.”
Met het aanvaarden van het voorzitterschap moest Robert afscheid nemen van wat volgens hem het mooiste baantje tijdens het Kennedymars-weekend is: het binnenpraten van de wandelaars. Wat eigenlijk altijd vanuit de losse pols gebeurde: “Een avond van tevoren zaten we bij elkaar om de speciale lopers door te nemen. Het gaat dan bijvoorbeeld om lopers voor een goed doel of grote groepen die deelnemen. Daarvan maakten we een lijstje en verder was het vooral afgaan op het moment. Het is prachtig om het publiek te mogen voorzien van wat commentaar. Hoe later het werd op de zondag, hoe meer leedvermaak erbij kwam kijken. Wat natuurlijk ook extra leuk is voor het toegestroomde publiek.”
Veel mensen kennen JOEK van de Kennedymars, maar JOEK is volgens Robert veel meer dan dat: “Ik vind het vooral een goed opleidingsinstituut voor alle toekomstige bestuurders van verenigingen in Someren. Er zijn weinig andere verenigingen in Someren die zo toewerken naar één weekend in het jaar, waarin er in slechts 48 uur zoveel mensen op de been zijn. We zijn een organisatie met veel jonge mensen die hier ontzettend veel van leren. Heb je ambities, dan krijg je van ons de ruimte. De saamhorigheid met zoveel mensen is uniek. Met weinig woorden kunnen we grote dingen bereiken. Iedereen zou dat eigenlijk een bepaalde periode moeten ervaren, dat is mijn motto. Als iedereen dat met enthousiasme blijft doen, dan gaat het vlammetje van de Kennedymars en van JOEK nooit uit.”
Robert ziet het eerste weekend van juli heel positief tegemoet: “Het is fijn dat we na twee jaar corona weer iets kunnen, daar zijn we blij mee. We hebben heel veel mensen nodig, maar dat komt goed, daar twijfel ik niet aan. We gaan weer aan de slag met lopers, vrijwilligers, kasteleins en andere partners. Samen gaan we weer iets gaafs neerzetten!”
